Çarşamba, Aralık 09, 2009

Yenilgiye üzülememek


Deplasmana kötü otobüslerle gittik Akşam maç sekizdeydi ama biz öğlen 12 de staddaydık Koca adam olup işe takım elbiselerle gitmeye başladık ta ama içimizdeki beşiktaş forması hiç çıkaramadık. Nartallodan gol erkandan orta bekledik. Valeranga hezimeti ertesinde hemen stada koştuk. Yenilsende yensende diyebilmek için tuttuk hep

Ancak YD'nin başkan olması tribünde taraftarını dövdürmesi tüm fenerlilere beşiktaş formasını giydirmesi beşiktaşlılık duruşunun kaybolması(hiç duydunuzmu febe gese duruşu diye) Herkes total futbol peşindeyken MD nin bi adamın peşine adam takması..Bir türlü o büyük beşiktaşın ortaya çıkamaması

Tribün bile artık takımı kaderine bırakmış yeter diye bağırmaması. Biz galibiyetlerden bile çok sevmiyormuyduk takımımızı, niye 8 maç yenip takım potaya girince birden protestolar susuyor. Oysaki biz hep tribünle ayakta kaldık Tüm yabancılar beşiktaş güçlü takım demek yerine müthiş seyircisi var derdi.

MD nin teknik direktör YD nin başkan olduğu takımı tutmanın zorluğu beni değiştirmeye başladı. Yenilgiye öle eskisi gibi üzülmüyorum yendiğimiz sabah tüm gazeteleri alıp zevkle okumuyorum

Yazmadan geçemicem

Bir diğer duyarsızlıkta 7 kişinin öldürülmesiyle ilgili niye heryerde bayraklar yarıda değil niye soyadı Türk olanlar bizi tehdit ediyor. Ben diyarbakırlı hakkarili bi vatandaşımızın da o üniformayla öldürüldüğünde çok üzülüyorum. Niye protesto edemiyoruz.Yav bu ülke sınırları 1923 de çizilmedimi herşeyi başa mı sarıyoruz

Niye biz herşeye alıştırılıyoruz

Hiç yorum yok: